Pucanje (ruptura) prednjeg ukrštenog ligamenta je jedan od najčešćih poremećaja (oboljenja) lokomotornog sistema koji dovodi do hromosti kod pasa. Do rupture prednjeg ukrštenog ligamenta kolenog zgloba može doći kod svih pasa bez obzira na rasu, starost, pol i namenu, ali statistički podaci pokazuju da je oboljenje najčešće prisutno kod mladih, fizički aktivnih pasa velikih rasa. Pored lokalnih inflamatornih znakova (bolnost, temperiranost, otok) koji su prisutni pre svega kod akutnih ruptura prednjeg ukrštenog ligamenta, u kliničkoj slici dominira hromost u fazi opterećenja. U akutnim slučajevima, kod pasa težine do 10 kg, hromost i bez lečenja može progresivno da se smanjuje u periodu od 3 do 6 nedelja nakon povrede. Kod težih pasa, s rupturom prednjeg ukrštenog ligamenta hroničnog toka i pasa s povredama meniskusa, hromost u fazi opterećenja i dalje predstavlja dominantan klinički znak oboljenja. Dok sedi, životinja ispruža obolelu nogu napred i vrši eksternu rotaciju obolelog ekstremiteta. Nakon primarnih promena, u kasnijem toku oboljenja dolazi do oštećenja zglobnih površina i nastanka osteoartritisa. Dijagnostika rupture prednjeg ukrštenog ligamenta se svodi na procenu stabilnosti kolenog zgloba pomoću specifičnih ortopedskih testova. Lečenje ovog oboljenja je hirurško. Najčešće su dve tehnike koje se primenjuju. Jedna je tzv. lateralni šav koja podrazumeva postavljanje veštačkog materijala koji zamenjuje funkciju puknutog ligamenta. Druga tehnika podrazumeva ugradnju implanta koji dinamičkom stabilizacijom poništava sile koje dovode do nestabilnosti kolena. U ove metode spadaja TPLO (Tibial Plateau Leveling Osteotomy). Oporavak nakon ovih operacija je relativno brz i normalna šema hoda se uspostavi nakon nekoliko sedmica.

TPLO metoda anacije prekida prednjeg ukrštenog ligamenta, anacija pomoću implantata